نور یا ظلمت ؟؟؟

بسم الله

از خدا میخواهم اگر تا این لحظه و ساعت از ماه شعبان مارا نیامرزیده است بحق خوبانش و بحق محمد و آل محمد از سر تمامی قصوراتمان بگذرد ومارا پاک وارد شهر الله کند .

یک سیاهی داریم و یک سفیدی

یک نور هست و یک ظلمت

عقل است و جهل

جنود رحمانیه ای داریم و جنود شیطانیه

چیز سومی هم میان این ها نیست.

ما جزو کدام دسته ایم؟؟؟؟ ما مدعی بودن در کدام صنف ایم؟؟؟

اگر در وجود خود و در اعمال مان کارهایی متناقض باهم میبینیم علتی دارد! علتش این است که هنوز حسابمون رو صاف نکردیم و تصمیم نگرفته ایم که جزو کدام دسته باشیم

بالاخره یا با حضرت حسین علیه السلام هستیم و یا با یزید لعنت الله

اگر یک کسی همچون من نگاه میکند و میبیند گاهیاوقات در زیر خیمه ی حسین است و گاهی سرکی هم به دربار یزید میزند بخاطر این است که یا حسین علیه السلام و صفات نیکو یش را نشناخته ام و یا یزید را واقعا دشمن نمیپندارم .

خطاب آیه شریفه که هشدار میدهد که ای خلایق شیطان دشمنی اش آشکار است و از آن برحذر باشید بخاطر همین است

چون میداند که ما گویا بنا داریم گهگاه بلغزیم و گول حرفهای شیطان های بیرونی و درونی و جنی و انسی را بخوریم

بگذارید هم خیال خودم را راحت کنم و هم شما را

این جدال در وجود ما بین حق و باطل بوده و هست و خواهد بود . جدالی که سر منشا اش اختیار ماست .

باید دنبال راهکاری باشیم تا بودنمان را با جبهه ی حق بیش تر و بیشتر کنیم و بالتبع جبهه باطل کمرنگ خواهد شد ان شاء الله

شومینه ی اتاق را در نظر بگیرید . در زمستان سرما هر مقدار که ما خود را به اونزدیک کنیم از گرمایش بهره مندیم و هر چقد با فاصله باشیم سردمان میشود . و به مرور در ما این القا میشود که شومینه بدرد نمیخورد و کارایی لازم را ندارد .

هرچقدر ما با جبهه ی خوبی ها فاصله بگیریم در وجودمون میل به ظلمت بیشتر میشود و به مرور توهم میزنیم که خوبی ها هم خیری برای ما نداشت و در ورطه ی ناامیدی افتاده ایم .

چه باید کرد؟؟؟

باید کمی خود را بیش از پیش به چشمه ی نور نزدیک کنیم تا شعاع انوارش به ما هم برسد .

اگر خیال کرده ایم خودمان و با برنامه های مثلا سلوکی و عرفانی من در آوردی خودمان به جایی میتوانیم برسیم سخت در اشتباهیم .

هر خبری هست در خانه ی محمد و آل محمد علیهم السلام  است .

برویم ببینیم آنها چه میگویند و چه میخواهند . ماهم همانرا بگوییم و همان را بخواهیم

شاید اوایل کار خودمان هم پیش خود بگوییم ما کجا و این حرفها کجا اما وقتی مزه اش زیر زبانمان رفت ول کن نخواهیم بود .

تذکر به خودم میدهم که این ماه مبارک در پیش رو فرصت خوبی برای مزه مزه کردن حلوای شیرینی است که حضرات معصومین برای ما تدارک دیده اند .

ماه مبارک فرصت خوبی برای این است که خود را در معرض نور قرار بدهیم و از الطاف اهلبیت علیهم السلام بهره ببریم

هر کسی هم به قدر وسع و توان خودش

خلاصه الکلام اینکه دل را اگر از اهلبیت پر نکنیم شیطان میاد و پرش میکند ...

پ ن :

حال که امسال به ظاهر توفیق تبلیغ در سنگر محراب ومنبر ندارم اما سعی میکنم اینجا بیشتر خدمت بزرگواران باشم

دعا برای حقیر فراموش نشود