خیلی قدیم ها ...

بسم الله

عصر روز سیزدهم فروردین است و کنج خانه ام و پای لب تاپ ...

دلم هوای قدیم را کرده

تا حدودی قدیم را یاد دارم اما میگویند :

خیلی قدیم ها به ظاهر خانه ها گلین بود و اجاق بود و ظروف نه چندان جالب ؛ ولی خونه ی دل ها پر بود از محبت .محبتی که از سر اخلاص خرج می شد نه از روی ...

صفا بود و صمیمیت .خبری از کدورت و کینه نبود .همسایه زهمسایه بی خبر؟؟ نه هرگز!

حتی خبری از بیماری هایی که امروزه سرو کله اش پیدا شده نبود.

مردمان دیار اغلب عمر طولانی داشتند و دور و برشان پر بود از نوه و نتیجه و ...

اما امروزه همه از بیماری های ناعلاج و از تنهایی و از نبود محبتهایی خالصانه رنج میبرند . همه چیز تشریفاتی شده حتی محبت کردن .

همه به فکر آینده شان هستند و برای روزهای مبادا آینده نگری میکنند اما به چه قیمت؟؟ به قیمت از دست دادن حال و بعضا نابودی گذشته

قدیم ها شاکرانه نون و سبزی میخوردند اما امروزه کباب و برنج را ناسپاسانه میخوریم .

یادش بخیر . دبستانی بودم مشرف شدیم مشهد. یادم است تلفن نبود . تو صف می ایستادیم تا تماس بگیریم و خبر سلامتی بدهیم . واقعا دلهامون می تپید برای هم ، اما الان همه انواع و اقسام گوشی ها رو دارند ولی چرا دل کسی دیگر نمی تپد برای کسی؟؟

چرا خیلی رفتارها دموده شده؟؟

حتی عبادات قدیمی ها هم رنگ و بوی دیگر داشت. اهل دعا بودند . اهل مفاتیح و قرآن . اهل منبر و محراب .اهل کسب نان حلال و خوردن حلال و یادگیری حرام از حلال .اهل سحر خیزی و اهل ادب و آداب

از زندگی کوچک و ساده خود لذت میبردند اما ما تجملاتمون برامون لذیذ نیست.

به خدا ما بیکلاس نیستیم که دوست داریم قدیمی باشیم !

مخلص کلام اینکه خیلی قدیم ها خیلی خوب بود !!!!