پاسداری از دین

بسم الله الرحمن الرحیم

مدتی است در خودم فرورفته ام . بس غرق زندگی روزمره شدم خودم هم خسته ام شده.

گهگاه فکر هم بکنم بدم نمی آید .

شاید عده ای باخواندن این سطور بگوید فلانی هم آرمانی حرف میزند و خودش عامل به گفته هایش نیست! اما باکی نیست . ولی عاجزانه تقاضا دارم مرا دعا کنید تا بتوانم راه و مسلکی را که انتخاب کرده ام را باقوت و برکت ادامه بدهم .

یکی از چیزهایی که با دیدنش آرامش میگیرم دیدن این عکس است . محتوای خاصی را به من القاء میکند و پیام های متعددی ازش برداشت میکنم.

       

حرف اول رو آخر بزنم. من و امثال من آمده ایم در این راه تا همه در پی یک هدف باشیم.

پاسداری از دین

قطعا این پاسدار شدن لوازمی هم دارد.

پاسداری علم میخواهد و سواد

پاسداری فرمانده میخواهد و راه بر

پاسداری لباس هم میخواهد

پاسداری اون هم تنهایی بی فایده است و یا کم اثر،پاسداری همراه هم لازم دارد

پاسداری عمل هم میخواهد

در پاسداری حفظ حد و حدود و حرمت بزرگتر(مراجع عظیم الشان ) و کوچکتر هم مورد نیاز است

پاسدار خوب کسی است که شب و روز نشناسد و تعطیل و غیر تعطیل برایش علی السویه است

اگر بداند جایی وظیفه اش است برود یا نرود ؛ حرف بزند یا نزند ، درنگ نکند

اما پاسداری واقعا پاسداری هم می خواهد !

چیزی که امروزه از ناحیه ی عده ای از هم لباسی های من و چه بسا خود من  مغفول است و انجام نمیشود همین است.

ما نباید به بهانه هایی نظیر جذب بیش از بیش جوانها و افراد دین گریز ؛ عوض اینکه بنشینیم برنامه و راهبردی مناسب اتخاذ کنیم ، بیاییم از اصول خود و از چیزهایی که برایمان حکم خاکریز رو داره عقب نشینی کنیم تا مثلا به خیال خام خود کاری کرده باشیم.

چرا؟ چون فی الواقع دین را معرفی کردیم اما نه همه ی دین را

نتیجه میشود همین درد هایی که جامعه ی امروزمان بدان مبتلاست. یک نوع نگاه " یومن ببعض و یکفر ببعض " به دین.

میشود یک نگاه حداقلی و در سطحی خیلی نازل به دین .

میشود اینکه کسی دنبال بندگی کردن نیست و همه دنبال این هستیم که کیف و حظ ببریم. همه دنبال پیدا کردن چشم برزخی و خبر دادن از آینده ایم نه دنبال عبودیت

میشود نگاهی کاریکاتوری که بعضی جاها کوتاه آمده ایم و برخی جاها نه.

کارمان به جایی میرسد که شاید خدای نکرده هدف وسیله را برایمان توجیه کند!

چه باید کرد؟؟؟

تا دیر نشده در خلوتی با خود بنشینیم و مرور کنیم اهداف و آمالی که روز اول و موقع انتخاب این راه و این لباس مشوق ما بود

توسل کنیم به ساحت مقدس فرمانده ی کل قوای عالم هستی حضرت مولانا المهدی عجل الله تعالی فرجه تا او مارا به وظایفمون آشنا کند و خودش توفیق انجام تکالیف هم بهمون روزی کند

و چشممان به دهن فقهای عظام باشد چرا که اینان شده اند کفیل ایتام آل محمد  صلی الله علیه و آله  در عصر غیبت

شاید ادامه دادم این نوشته را ...

اگر شماهم چیزی به نظرتان می آید دریغ نفرمایید تا همگی استفاده کنیم.

نوکر نوکران ارباب . خلیل