سامرا ...
سه شنبه, ۷ مهر ۱۳۹۴، ۰۹:۰۰ ب.ظ
بسم الله ...
_ عصر بود که به حرم امام زاده سید محمد عموی امام زمان و فرزند امام هادی رسیدیم .
اهل عراق عجیب به ایشون اعتقاد دارند و قسم به سید محمد یه چیزی شبیه قسم حضرت عباس ما ایرانی هاست .
ناهار و شام که یکی شده بود رو خوردیم و نماز جماعت هم به امامت حقیر ادا شد و راه افتادیم به سمت سامرا
_ شب شده بود و جاده ناامن و تاریک.
راننده چراغ های داخل اتوبوس را خاموش کرد . من هم از فرصت استفاده کردم و منبرکی رفتم در اتوبوس.
ولی گویا فضای تاریک ماشین و حرکت گهواره گون اتوبوس با صدای شبیه لالایی من دست به دست هم داده بودند و زوار بعضا خوابشان برده بود .
حیف 20 دقیقه منبری که با خون دل برایش وقت گذاشته بودم .
_ رسیدیم . گنبد از دور خود نمایی میکرد.
حدود یک کیلومتر راه رفتیم و از سیطره های نظامی رد شدیم تا به حرم امن امامین عسکریین رسیدیم.
و فی الواقع حرم امن بود. چون شب ها حرم محل استراحت سربازان عراقی میشد که در جبهه مبارزه با داعش هستند .
زیر لب زمزمه میکردم ...
حرمی که واسه شیعه ها یه خونه ی مادر زادیه
حرم امام عسکری ؛ حرم امام هادیه
_ غربت از حرم سامرا می بارید . حرم در دست تعمیر و شیعیان محدودی هم زوار
با دیدن حرم و ضریح امام ها به خود گفتم ای کاش مرده بودم و امام هایم را در این غربت نمی دیدم.
_ سامرا را سر من رای می نامند .
یعنی هرکسی در این شهر و حرم می آید شادمان می شود و مسرور .
پیش خود گفتم لابد حکمتش این است که اینجا محل تولد حضرت صاحب است.
محل تولد صمصام المنتقم !
دل شیعه کباب است اما وقتی باور داریم که آقا می آید و انتقام می گیرد و شیعه را از این غربت نجات می دهد جگرمان خنک می شود و مسرور می شویم .
یادم به روایت اصول کافی افتاد. روز عاشورا که ارباب در گودال افتاده بود . ملائکه به خدا گفتند حجتت را دارند می کشند بگذار ما به یاری اش برویم .
پرده ها کنار رفت و دیدند مردی کنار گودال خون قنوت گرفته است .
خطاب آمد : " بهذا انتقم لهذا "
ملائکه من آرام باشید. به واسطه ی این آقا انتقام حسین را می گیرم.
این همان مهدی من است .
_ ساعت از نیمه گذشته بود که در جمع کاروان گوشه صحن زیارت جامعه کبیره را زمزمه کردیم.
حرم امام هادی علیه السلام جای جامعه خواندن است.
الهی که ذره ای معرفتمون نسبت به اهلبیت بیشتر شود .
_ زوار رفتند در سالن محل استراحت که برای زائرین مهیا شده بود بخوابند .
من و چند نفر نشسته بودیم با حال گرسنگی . با پرس و جو از محل فروش طعام ؛ به نانوایی حرم مطهر رسیدیم و یک بسته نان تازه و گرم و تعدادی خیار و گوجه نصیبمان شد . مشغول تناول بودیم که چند سرباز رزمنده هم کنارمان آمدند و با ما همسفره شدند .
اسم حاج قاسم رو تا آوردم یکیشون گفت : علی راسی
یعنی روی سر ما جا داره !!!
من هم به محل استراحت زوار پیوستم تا اذان خوابیدم .
_ نماز صبح را کنار ضریح عسکریین خواندم و رفتم برای صرف صبحانه در مهمانسرای حرم.
وجودم از عدسی خوشمزه تبرکی حرم متبرک شد و جان تازه ای به وجودم آمد .
_ از پله های سرداب غیبت پایین رفتم .
صبح علی الطلوع روز سه شنبه ام را با هم کاروانیان با زیارت آل یس شروع کردیم و اونجا جایش بود که از حضرت مادر بخوانم .
در بین آن دیوار و در ...
دنبال حیدر می دوید ....
چرا شده گوشه ی چشمت کبود ....
_ برای بار آخر کنار ضریح رفتم و ...
راه افتادیم به سمت کربلا برای شب و روز عرفه
کربلا قیامتی بود در عرفه .
صبح روز عرفه در حرم سید الشهداء عینکم را گم کردم و ...
گم شدنش همان و خانه نشین شدن من همان .
_ به هر ترتیبی بود به ایران آمدیم .
برای تمام دوستان و ملتمسین دعا هرجا رفتم نماز خواندم و زیارت و ...
جای همگی خالی بود.
انشالله همگی باهم همسفر بشویم صلوات
- ۹۴/۰۷/۰۷
