کربلا 2

بسم الله ...

_ به رسم عشق و وفا شب اول اذن زیارت را از حضرت ابوفاضل گرفتم و اول مشرف شدم حرمش.

باز سوالی که از سفر قبلی هم برایم پیش آمده بود برایم تداعی شد که چرا حرم حضرت باب الحوائج خلوت تر از حرم ارباب است ؟

_ نیمه شبها کنار ضریحش جایم بود و خلوت میکردم و درد دل . بالای سر برای همه نماز خواندم و دعا کردم .

چه بگویم واقعا از این دلم و درد هایش. خودم دیگر کلافه ام از دستش. ولی توقع داشتم و دارم باب الحوائج درستش کند !

_ روبروی ایوان طلای ابالفضل نشسته بودم که دیدم گوشه ای عده ای که معلوم بود یک خانواده اند دور هم نشسته اند و پسر بچه ی خانواده داشت نوحه می خواند و سینه میزدند.

بی اختیار به دلم افتاد بروم و بگویم اجازه می دهند برایشان روضه بخوانم؟

رفتم به یکی از آقا هاشون گفتم. گفت که دارند می روند و دیر وقت است و ...

کمی ناراحت شدم که حیف توفیق نبود برای زوار ابوفاضل روضه بخوانم و نفس بزنم.

اون آقا یک ژتون ناهار مهمان سرای حضرت عباس را بهم داد و گفت داریم فردا از کربلا میریم و نیستم که برم . برای تو باشه.

رو کردم به ضریح و گفتم آقاجان. روضه ی نخوانده این شد صله اش ! اگر خوانده بودم دیگر چه میشد؟؟

خیلی با مرامی آقا . خیلییییییییییییییی

فهمیدم که حضرت هوای همه را دارد و کافی است برایش قدمی برداریم.

_ باکاروانمون در حرم زیارت نامه خواندم و منبر و روضه .

همان روضه ای که خودش امر فرمود روضه ام را اینگونه بخوانید .

شک نداشتم که امام زمان حاضر بودند. چون به نام عمو جانش حساس است.

دلم خوش بود به تک تک روضه هایی که خواندم در این سفر .

_ فردای اون روزی که مهمون سفره حضرت شدم باز هم مهمان شدم.

هر زائری سالی یکبار میتواند مهمان حضرت شود. صفحه آخر گذرنامه ات را مهر میزنند و ژتون می دهند.

تصویر مهر گذرنامه

ولی به کرم خودشون من دو روز متوالی مهمان بودم. الحمدلله

_ دلم تنگ شده برای شب نشینی های حرم و زل زدن به ضریح و نجوا کردن ها .

دلم تنگ سینه زنی است که در حرم برایش خواندم تنهایی

یه قلب مبتلا تو این سینه است

مریضم و دوام ابالفضله

سینه ما سینه زنا وقف

موقوفه آقام ابالفضله

اون که چشیده طعم این عشق و

غیر تو هیچ کس و نمیشناسه

حک میشه روی سنگ قبرم این

سینه زنه رایت العباسه

ابوفاضل دخیلک ....

ادامه دارد ....