گنبدت مال همه ، باب الجوادت مال من

السلام علیکم یا اهل بیت النبوه

السلام علیک یا اباالحسن علی بن موسی الرضا

در ایام میلاد حضرت که مشرف بودیم مشهد همه جای حرم پر بود از دسته گل های زیبا و در دست زوار هم بود که برای گلباران حرم می آمدند.

خواهر ماهم که بهانه ی داشتن گل گرفته بود و ماهم مجبور بودیم خود را به هر دری بزنیم برای یافتن یک شاخه گل تبرکی .از چشم خادم پاییدن برای کندن یک گل گرفته تا حضور در صف طولانی تقسیم گل های روی ضریح و ...

به قول اون آقای انگشتر فروش در این ایام هیچ مشهدی حتی یک برگ از گل رو هم خانه نمی بره و همه ی این ها به زوار میرسه .

نیمه شب آخری بود که در حرم بودم و داشتم طبق عادت همیشگی از طرف پایین پای حضرت رد میشدم تا فاتحه ای هم برای علمای مدفون در اون قسمت هم نثار کنم.

به حجره ای که قبر مرحوم حافظیان از عرفای بنام و از خدام حرم رضوی است رفتم که دیدم خادمی که اونجا مشغول خدمت است یک شاخه گل تازه و سالم و زیبا بهم داد و گفت آقا این هم برای شما باشه !

منم که هنگ بودم گفتم حاجی دمت گرم من 3 روزه دربدر دنبال چنین چیزی ام . گفت برو حالشو ببر.

به طرز عجیب و غریبی گل رو در اون وانفسای شلوغی به مشترک مورد نظر (خواهرم) رساندم و خیالم راحت شد .

رو به گنبد ایستادم و گفتم خیلی بامرامی آقا .

حتی من بهت رو نزده بودم که گل می خوام ولی ...

تو این فکر رفتم که نگفتیم و بهمون داد اگر می گفتیم چه ها می کرد !!

فهمیدم که آن چنان که باید و شاید هنوز نشناخته ایمش .

اذن دخول رو که می خوانی قطعا این جملات تو را به فکر فرو می برد .

اَللّهُمَّ اِنّى‏ اَعْتَقِدُ حُرْمَةَ صاحِبِ هذَا الْمَشْهَدِ الشَّریفِ فى‏ غَیْبَتِهِ، کَما اَعْتَقِدُها فى‏ حَضْرَتِهِ،

 وَاَعْلَمُ اَنَّ رَسُولَکَ وَخُلَفآئَکَ عَلَیْهِمُ السَّلامُ اَحْیآءٌ عِنْدَکَ یُرْزَقُونَ،

 یَرَوْنَ مَقامى‏ وَیَسْمَعُونَ کَلامى‏، وَیَرُدُّونَ سَلامى‏، وَاَ نِّکَ حَجَبْتَ‏

 عَنْ سَمْعى‏ کَلامَهُمْ،

زنده است و ما را می بیند و صدای ما را می شنود و جواب سلام ما را هم می دهد.

امروز (23 ذی القعده ) روز زیارتی حضرت است.

چه خوب است همگی ما امروز خود را زائرش کنیم و یک زیارت امین الله هدیه بفرستیم برایش .

مارا هم دعا کنید .