اگر قبرستان جایی است که مردگان را در آن به خاک سپردهاند، پس ما قبرستاننشینان عادات و روزمرگیها را کی راهی به معنای زندگی هست؟ اگر مقصد پرواز است، قفس ویران بهتر. پرستویی که مقصد را در کوچ مییابد از ویرانی لانهاش نمیهراسد...
*** ای شهید، ای آن که بر کرانهی ازلی و ابدی وجود بر نشستهای، دستی بر آر و ما قبرستاننشینانِ عادات سخیف را نیز از این منجلاب بیرون کش.
یاد قسمتی از ابتدای کتاب مکیال المکارم افتادم،ک امام صادق ع درباره "و لله اسما الحسنی فادعوا بها" فرمودن،ما اسما حسنی خداوند هستیم...هیچ عملی از بندگان قبول نمیشود مگر با شناخت و معرفت ما.
خیلی زیبا بود.
تنها راه آرامش هم همین است.