حب الحسین

لا اله الا الله

بسم الله

اسعد الله ایامکم

مبارک باشد بر من و شما اعیاد شعبانیه .

تصور کنید بخواهیم برای زندگی خود یک برنامه معنوی بریزیم و بنده وار ادامه عمر را سپری کنیم ، چه کار میکنیم؟؟

شاید خیلی از ماها در وهله اول کاغذ و قلمی برداریم و شروع کنیم به نوشتن که مثلا فلان قدر تلاوت قرآن و خواندن دعای کذا و نماز کذا و نماز شب و ...

و شاید چند روزی هم طبق برنامه ای که برای خودمان بسته ایم _ که باید بحث کنیم در اینکه آن برنامه متناسب ما بوده یا نبوده _ عمل کنیم ولی با ناباوری هرچه تمام تر می بینیم به چند روز یا چند هفته نشده  باز همان آشاست و همان کاسه !

تاحالا در پی دلیل اش بوده ایم؟؟ با اینکه برای غالب از ما ها که دوست داریم زندگی معنوی داشته باشیم اتفاق افتاده .

واقعا چرا این جور برنامه ریزی ها و این جور عمل کردن ها نتیجه ای که ما دنبالش هستیم در پی ندارد و شده است صرفا انجام یک سری امور عبادی مقطعی ؟؟

این را من نمیگویم . تحفه ای است که از یکی بزرگان به من رسیده و گفتم شماهم بی بهره نمانید .

دلیلش این است که ما قبل برنامه ریزی های معنوی نیاز مبرم داریم به یک تخلیه ی کامل

یک شستشوی حسابی دل و قلب و فکر و ذهن

باید اول ظرف وجودمون رو تمیز کنیم و مستعد برای دریافت معارف . چون این اتفاق نمی افتد نتیجه هم نمی گیریم .

دقیقا پذیرش اسلام هم همین گونه است . اول باید " لا اله " رو خوب جامه ی عمل پوشاند تا " الا الله " به ثمر بنشیند .

ما هم باید اول بنا به حکم " شستشویی کن و آنگه به خرابات خرام " هم که شده اول دل رو با آب توبه جلا بدهیم و سپس ...

البته توبه هم خوب است توبه ی نصوح باشد . توبه ای که واقعا توبه باشد نه مثل من حقیر توبه ای که صرفا زبان است و دل پر از شوق گناه .

دل رو باید دریابیم . دل که آباد شد بقیه چیز ها هم درست میشود .

الهه ها که نفی شد الله می آید 

وقتی اینگونه شد برای درس آموزی یک آیه قرآن بس است وگرنه " ولا یزید الظالمین الا خسارا "

پ ن :
دعاکنید من هم خوداولین عامل به نکات فوق باشم .
فکر کنم عیدی بدی نبود که هم نصیب من شد و هم نصیب شما
التماس دعا

دختر موسی بن جعفر ....

بسم الله

دیگر نتوانستم در حجره بمانم.

راهی شدم فقط به نیت گریه و شکایت 

گریه از حال نزاری که داشتم و دارم و شکایت از همه چیز و همه کس

از خودم گرفته تااااااااا .....

چند سال است که به محضرش جسارت نکرده  و لب به شکوا وا نکرده ام اما دیگر سر رفت ...

صبرم رو به اتمام رفت و زبانم باز شد

بهش گفتم که خسته ام .از آدمای شهر خسته ام 

کاش دردی که به دل دارم اثر لگد غریبه ها بود . 

چه کنم که ورد زبانم شده این :که با هم هرچه کرد آن آشنا کرد

خودش خوب میداند هیچگاه دوست نداشتم دامن آلوده کنم ،آمدم بگویم زین پس هم دوست ندارم و دستم را بگیر

کسی که زیر بار حقارت له شده و زمین خورده را مگر کسی میزند؟؟؟

کاش میشد خیلی حرفها را بگویم اینجا ،اشک چشم اگر مهلت بدهد

لابد میخوانند عده ای و به قبای خود میگیرند این حرفها را ! بگیرند، برایم اهمیتی ندارد.امروز شکایت همه را به خانم کردم.

باز الحمدلله با این همه پستی و حقارت حرم دارم که بیایم و دل را آرام کنم

اما ای دل سرکش قول بده دیگر طغیان نکنی . لابد تاچند روز حالت رو به سامان است و باز میخواهی لج کنی؟التماست میکنم آرام باش و بزار آرام بمانم 

از همه بیزارم دیگر ،از خودم بیشتر 

دختر موسی بن جعفر این بار هم با غض بصر و عفو مارا راه داد و گریه هایم نشانه است که توجه کرد به حرفهایم و دستی بر سرم کشید 

روبروی ضریح مطهر بانو . یاعلی 

یا باب الحوائج یا موسی بن جعفر

بسم الله 

السلام علیک یا ابالحسن یا موسی بن جعفر یا باب الحوائج علیه السلام

حتما به حساب و کتابی کسی را به لقبی میخوانند...

آقای مارا باب الحوائج نامیده اند .فدای نامش همه ی نام ها و به قربانش تمام جانها 

پیش خود گفتم خلاف ادب و مروت است شب شهادت حضرت کاظم علیه السلام چیزی ننویسم و به بضاعت مزجاة خودم تسلای دل عزادار دخترش فاطمه ی معصومه و پسرش حضرت علی بن موسی الرضا علیهم السلام نباشم .

گنه کارانی مثل خودم با دقت بخوانند

دهنش به نجاست نجس کرده بود و در کوچه های مدینه داشت میرفت 

دید از روبرو امام معصوم حضرت موسی بن جعفر دارد تشریف می آورد

خجالت زده شد و به عقل ناقص خودش گفت به دیوار رو میکنم تا امام رد شود و بوی تعفن دهانم را متوجه نشود و آبرویم نریزد 

دست مهربانی رو بر شانه اش حس کرد 

فلانی  گناه هم کردی ولی چرا از ما رو بر میگردانی؟؟؟

امشب حرم دخترش دخیل اشک بستم و زیر لب گفتم :

یا مولا شما با یک نگاه زن فاحشه فاسده رو زیر و رو کردی ،از آن نگاه ها نمیخواهی خرج من کنی؟؟

باور کن وضعم از آن زن بدتر نباشد بهتر نیست.. 

یاد قدیم ها و قدیمی ها بخیر...

در گرفتاری هاهمدیگر رو توصیه به انداختن سفره ی موسی بن جعفر و یا خواندن روضه اش میکردند 

یا باب الحوائج ادرکنی 

دلم آشوبه ...

بسم الله ....

هنوز دلیل این را نفهمیده ام که چرا یهو بی اختیار و بی مقدمه حس میکنی انگار غم های عالم بر دلت می نشیند؟!

از عزیزی پرسیدم چرا؟؟

گفتند: معصوم علیه السلام فرموده اند که در این گونه مواقع استغفار بگویید تا آرام شوید.

پیش خودم گفتم گویا باید همیشه تسبیح به دست باشم و استغفار بر لب ...

یا الهی و سیدی و ربی أنا عبدک ...

الضعیف الذلیل الحقیر المسکین المستکین 

این همه آوازه ها از شه بود ...

بسم الله

راستش را بخواهید مدتی است که حال روبراهی نداشتم و کلا درگیر افکار خودم بودم و چه بسا شرمنده ی خدا از این حال و روز و بندگی ام . البته اگر بشه اسمش رو بندگی گذاشت !

به روال همیشه چهارشنبه شد و رفتم تا از محضر استاد عزیزم بهره ببرم و الحمدلله دست پر برگشتم.

انگار مخاطب تک تک جملات امروز حاج آقا من بودم .

از آداب و ادب نوکری فرمودند و از احوالات بزرگان صلحا و علما و نوکران دستگاه حضرت سید الشهداء علیه السلام

سخن از مرحوم کربلایی احمد تهرانی (کل احمد ) به میان آمد و مرحوم حاج اسماعیل دولابی

فرمودند که همیشه حاج اسماعیل میفرموده که : من گمشده ای در بیابان بودم که کشتی نجات اباعبدالله آمد و مرا سوار کرد .

روزی که اول بار کل احمد را بردند دیدن آیت الله بها الدینی ؛ تا آیت اله ایشان را دیدند فرمودند : " کل احمد معجزه ی امام حسین است "

تمام وجودش نور امام حسین است و ...

دیگر فرمودند که هر چه میکشیم از منیت هایمان است. من من کردن ها است که مارا عقب انداخته .

منیت در مداحی و طلبگی و حتی شوهر داری و حتی پدر بودن و ... و در تمام امور.

براستی که " ان ذکر الصالحین ینزل الرحمه "

باید باور کنیم که امام علیه السلام خوب مارا و زندگی مارا دارد مدیریت میکند .

بارومون بشه که ما چیزی نیستیم و اگر چیزی هم هست از صدقه سر ارباب است .

این همه آوازه ها از شه بود ...

استاد گفتند و گفتند تا رسیدند به این جای کلام که : عادتک الاحسان الی المسیئین

سر و کار ما با اربابی است که بد ها را می خرد و حتی بد ها را الگو قرار میدهد برای خوبان

در منجلاب فساد و گناه هم هستیم عقربه ی دل مون رو منعطف کنیم به سمت ارباب

چه خوب است در هیچ حالی بکاء بر حضرت را یادمون نرود . حتی موقع گناه هم که باشه .

حضرت حر علیه اسلام به قصد کشتن سیدالشهدا آمده بود کربلا ولی دستش را گرفتند و بالایش بردند . ما که مدعی نوکری و ذاکری این خاندان رو داریم دست مارا نمی گیرند؟؟؟

این سخنان گویا آبی بود بر آتش دلم .

با نفس و روضه و کلام ایشون باز احیا شدم . الحمدلله که خدا مارو کاسه لیس این خاندان کرده .

الحمدلله علی عظیم رزیتی ...

پ ن :

داشتم فکر میکردم که من بی سرو پا اینهمه خطا کرده ام باز ارباب دوعالم حضرت سیدالشهدا مرا می آورد و با تمام پستی اندک آبرویی داده و مردم به احترامش مارا محترم میشمارند و به ما التماس دعا میگویند حتی ، اگر درست حسابی و آنطوری که سزاوار است نوکری اش را میکردم برایمان چه میکرد ؟؟؟

خدا بحق گریه های مادرش این اشک چشم رو در هیچ حالتی از ما نگیرند و روز به روز بر سوز ما و اشک و ناله ی ما برای مصائب آل الله بیفزاید .

اولین ثمره ی گریه مساعدت و یاری حضرت صدیقه سلام الله علیها است .

راستی روزهای پایانی ماه رجب است .

یا من ارجوه لکل خیر  رو بگذارید کنار روایت نبوی که حضرت فرمودند : کل الخیر فی باب الحسین  ، چه زیبا میشود !؟!؟!

چند سالی است توفیق دارم زانوی شاگردی و ادب محضرت استاد عزیزم نوکر دستگاه حسینی حضرت حجت الاسلام و المسلمین میرزا محمدی (حفظه الله ) میزنم . و خدارا شاکرم به خاطر این نعمت

اِرْحَم ...

  اِرْحَمْ مَنْ رَأْسُ مالِهِ الرَّجاءُ،

  وَسِلاحُهُ الْبُکاءُ

.

.

.

.

.

 یارب مکن امید کسی را تو نا امید !

پ ن :

میگویند چرا همه اش گریه میکنی؟؟

میگویم باید سلاحت همیشه دم دستت باشد .

پدرم روزت مبارک

عادَتُکَ‏ الْإِحْسانُ اِلَى الْمُسیئینَ

بسم الله الرّحمن الرّحیم


خابَ الوافِدُونَ عَلى‏ غَیْرِکَ،

نومید شدند آنان که بر دیگرى‏ جز تو وارد شدند

وَخَسِرَ المُتَعَرِّضُونَ اِلاَّ لَکَ، وَضاعَ المُلِمُّونَ اِلاَّ بِکَ، 

و زیان کار شدند کسانى که به غیر از تو رو کردند و تباه گشتند آنان که جز به درگاه تو فرود آمدند

وَاَجْدَبَ‏ الْمُنْتَجِعُونَ اِلاَّ مَنِ انْتَجَعَ فَضْلَکَ، بابُکَ مَفْتُوحٌ لِلرَّاغِبینَ، 

و گرفتار قحطى شدند کسانى که جز از فضل تو پوییدند؛ در خانه‏ ات به‏ روى مشتاقان باز 

 

وَخَیْرُکَ‏ مَبْذُولٌ لِلطَّالِبینَ، وَفَضْلُکَ مُباحٌ لِلسَّآئِلینَ، وَنَیْلُکَ مُتاحٌ لِلأمِلینَ،

و خیر و نیکی ات‏ به خواستاران عطا شده و فضل و بخششت براى خواهندگان مباح و آزاد است؛ عطایت براى آرزومندان مهیّاست‏

وَ رِزْقُکَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ عَصاکَ، وَحِلْمُکَ مُعْتَرِضٌ لِمَنْ ناواکَ، 

و روزیت حتّى براى کسانى که نافرمانیت کنند گسترده است و بردباریت حتّى در مورد آن که به دشمنیت‏ برخاسته شامل است؛

عادَتُکَ‏ الْإِحْسانُ اِلَى الْمُسیئینَ، وَسَبیلُکَ الإِبْقآءُ عَلَى الْمُعْتَدینَ، 

 شیوه ‏ات نیکى به بدکاران است و راه و رسمت زندگى دادن به سرکشان است؛ 

اَللّهُمَ‏ فَاهْدِنى‏ هُدَى الْمُهْتَدینَ، وَارْزُقْنىِ اجْتِهادَ الْمُجْتَهِدینَ،

خدایا! پس مرا به راه راه‏یافتگان رهبرى کن و کوشش کوشایان را روزیم کن‏

وَلاتَجْعَلْنى‏ مِنَ‏ الْغافِلینَ الْمُبْعَدینَ، واغْفِرْلى‏ یَوْمَ‏ الدّینِ‏.

و قرارم مده از بى ‏خبرانِ دور شده از دربارت و در روز جزا گناهم بیامرز !

پ.ن :

این دعا را حضرت امام صادق علیه السلام هرروز ماه رجب می خواندند .

عجب مضامین بلندی دارد .

درسته خیلی بنده ی پست و ناقابل و آلوده ای هستم اما به رحمت خدا طمع بسته ام چرا که عادتش احسان به گنه کاران است .

هر چقدر هم آدم خوبی باشی اما کافی است دستت را جلوی مردم دراز کنی و حتی سفره ی دلت را ، خودت را فروخته ای و کوچک کرده ای و دستت را پس می زنند  اما حساب خانه ی خدا باهمه ی خانه ها فرق داره . در خونه ی خدا با بار سنگین معاصی می آیی و در عوض همچین تحویلت میگیرن انگار از اولیاء الله هستی .

دم خدا گرم که حتی رزق و روزی اش رو حتی از معصیت کاران هم دریغ نمیکنه ...

اِلهی هَل یَرجِعُ العَبدُ الابِقُ الاَّ اِلی مَولاهُ؟

 

ارباب ...

حتما ارباب به داد دل نوکر برسد ...