دختر موسی بن جعفر ....

بسم الله

دیگر نتوانستم در حجره بمانم.

راهی شدم فقط به نیت گریه و شکایت 

گریه از حال نزاری که داشتم و دارم و شکایت از همه چیز و همه کس

از خودم گرفته تااااااااا .....

چند سال است که به محضرش جسارت نکرده  و لب به شکوا وا نکرده ام اما دیگر سر رفت ...

صبرم رو به اتمام رفت و زبانم باز شد

بهش گفتم که خسته ام .از آدمای شهر خسته ام 

کاش دردی که به دل دارم اثر لگد غریبه ها بود . 

چه کنم که ورد زبانم شده این :که با هم هرچه کرد آن آشنا کرد

خودش خوب میداند هیچگاه دوست نداشتم دامن آلوده کنم ،آمدم بگویم زین پس هم دوست ندارم و دستم را بگیر

کسی که زیر بار حقارت له شده و زمین خورده را مگر کسی میزند؟؟؟

کاش میشد خیلی حرفها را بگویم اینجا ،اشک چشم اگر مهلت بدهد

لابد میخوانند عده ای و به قبای خود میگیرند این حرفها را ! بگیرند، برایم اهمیتی ندارد.امروز شکایت همه را به خانم کردم.

باز الحمدلله با این همه پستی و حقارت حرم دارم که بیایم و دل را آرام کنم

اما ای دل سرکش قول بده دیگر طغیان نکنی . لابد تاچند روز حالت رو به سامان است و باز میخواهی لج کنی؟التماست میکنم آرام باش و بزار آرام بمانم 

از همه بیزارم دیگر ،از خودم بیشتر 

دختر موسی بن جعفر این بار هم با غض بصر و عفو مارا راه داد و گریه هایم نشانه است که توجه کرد به حرفهایم و دستی بر سرم کشید 

روبروی ضریح مطهر بانو . یاعلی