یک راه است و بس!

بسم الله

ابتدائا خودم را توصیه به عمل به متن زیر میکنم

و اما بعد ؛ قال رسول الله صلی الله علیه و آله : انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی اهل بیتی ما ان تمسکتم بهما لن تضلوا بعدی ابدا

در این دنیای وانفسایی که هرکسی سرگرم کاری است و دنیا و مافیهایش به انواع و اقسام مختلف سعی دارند من و شمارا بکشانند به وادی ضلالت و گمراهی چه باید کرد؟؟

باید به کی پناه برد؟ اصلا باید کاری کنیم یا هر چه پیش آید خوش آید؟!!

در این چند روزه ی دنیا فهمیده ام بالوجدان که هیچ کسی حتی نزدیکان انسان دلشان نمیسوزد برایت . خودت باید به فکر خودت باشی.

اگر به فکر بودی شاید نجات یابی وگرنه ....

اگر معتقدیم که اسلام دین حق است و حقیقت ، اگر قائلیم که این راه مارا به سرمنزل مقصود میرساند باید دقیق بفهمیم و بدانیم پیامبر عزیز این دین من و شمارا راهنمایی کرده است به جایی که مارا یاری میکنند برای ادامه حیات. ادامه ی حیاتی اعم از دنیوی و اخروی

کتاب الله و عترتی اهل بیتی تنها نسخه ای است که با تمسک به آن گمراه نمیشویم .

البته این را بگویم که نهایتا یک چیز است و دو چیز نیست . اهل بیت است و بس !

چون قرآن و فهمش و تفسیرش و تاویلش مگر به غیر از امام معصوم میتواند کار کس دیگری باشد؟؟؟

یک بار بحث سر این است که چرا تمسک نمیکنیم و بار دیگر بحث بر این است که در چه حیطه هایی تمسک لازم است!

باید بگویم در تمام حیطه ها باید اهل تمسک باشیم و اگر امروزه در خرد و کلان زندگانی اجتماعی و فردی و سیاسی و علمی و معنوی و ... دچار مشکلیم ناشی از فاصله گرفتن از این دو صراط است.

و اگر هنوز مردد ایم برای تمسک و پیروی شاید علتش این است که راه نجات خود را در جای دیگر می پنداریم . که باید بگویم توهم کرده ایم .

از خدا بخواهیم خودش مارا به این دو ثقل و دستگیره نجات راهنمایی کند .

قرآن را از کنج قفسه ها بیرون بیاوریم و اهل بیت راهم صرفا بعنوان انسانهایی معصوم و برای شفا دادن بیمارانمون نشناسیم .

به معنای واقعی کلمه متمسک شویم تا گمراه نشویم

گمشده ام. شما مرا نجات دهید

حقیر سراپا تقصیر حوزه ها . خلیل